Heel lang geleden las ik al eens het boek ‘De kracht van het NU’ van Eckhart Tolle. Het komt ook veel terug bij mensen die bezig zijn met Mindfulness. We hebben alleen invloed op wat er nu gebeurt en nu is over een halve seconde al verleden tijd.

Voor mensen is dat best wel moeilijk soms. Je kan blijven hangen in iets wat gebeurd is of ergens enorm tegenop zien. In positieve zin kan je natuurlijk ook nagenieten van een mooie vakantie of uitkijken naar iets leuks. Het is dus niet ‘fout’ om af en toe niet in het ‘nu’ te leven.

Kampioen in in-het-nu-leven is onze oppashond Dior. Hij komt regelmatig bij ons en als hij binnenkomt is hij altijd meteen helemaal bij ons. Hij schakelt moeiteloos. Als hij dan weer bijna weggaat, dan zien wij daar altijd een beetje tegenop, maar meneer springt meteen in de auto van zijn echte baasje en is daar ook weer helemaal blij. 

Hij is op ieder moment tevreden waar hij op dat moment is. Daar kunnen wij nog veel van leren! 

(Karin)

Toen we gingen bloggen op de Ontregel Jezelf! website, was ik me ervan bewust dat een blog moet ‘leven’. Regelmatig nieuwe posts, zeker 1 keer per week. Natuurlijk lukt dat niet, de vorige post is al van maanden geleden. Dat gaf een soort stress-gevoel in mijn achterhoofd. De druk dat nog iets moet doen maar er geen tijd voor hebt. Of geen inspiratie.

Tot ik dacht: dit is toch Ontregel Jezelf!? Wie heeft gezegd dat ik elke week moet bloggen? Dat heb ik alleen zelf bedacht. Omdat dat zo hoort. Practice what you preach! Laat los! Bloggen wanneer er iets komt is veel mooier. Zoals nu!

Trouwens, we hebben de afgelopen tijd niet stil gezeten met Ontregel Jezelf! We hebben hard gewerkt aan de eerste twee aflevering van de Ontregel Jezelf Podcast! Het gaf een kick toen ze op iTunes stonden en we enthousiaste reacties terug kregen. Van mensen die hadden geluisterd en er geïnspireerd door raakten. Ze gingen nadenken over bepaalde dingen en dat is precies wat we ermee hoopten te bereiken!

Want het doel van Ontregel Jezelf! is niet om iedereen per se te ontregelen, maar mensen bewust maken van het feit dat je altijd keuzes hebt. En dat we heel veel dingen doen zoals we het doen, omdat we het altijd zo deden. Of zo geleerd hebben. Zonder nog na te denken waarom ook alweer.

Daarom deze blog op onregelmatige tijden. Gewoon, omdat het kan. :-)

O ja: de podcast staat hier: https://www.ontregeljezelf.nl/podcast/ ;-)

(Elco)

Eén van de belangrijkste uitgangspunten bij improvisatie is accepteren. Dat betekent luisteren naar wat de ander zegt en daar op aanvullen. Of ook meegaan in wat de ander doet.

Afgelopen week gaf ik een workshop theatersport op een middelbare school in Apeldoorn. Deze les ging ook over volgen en leiden. We deden een oefening waarbij één leerling bewegingen voordeed en andere leerlingen de bewegingen nadeden. Alles natuurlijk op een lekker muziekje. Ik had voor de zekerheid de groep maar in een groep jongens en een groep meisjes gesplitst omdat ze dat op 12/13 jarige leeftijd meestal fijner vinden.

Tijdens de oefening rouleerde de rol van 'leider'. Bij de meisjes stopte het plotseling toen één van de meisje de leiding had. Ik ging even kijken en probeerde haar te helpen. 'Alles is goed, iedere beweging, maakt niet uit'. Reactie van het meisje: 'Ik weet niet, iets houdt me tegen'. Ze stond ook letterlijk op slot met haar handen verstopt in haar beide mouwen. Ik probeerde haar nog een keer te helpen: 'Als je nu alleen een kleine beweging doet?' Nog steeds geen beweging. Plotseling besefte ik dat ik zelf blokkeerde wat er was.

Toen ik dat besefte, kon ik het omdraaien. Ik zei tegen haar: 'Weet je wat, dan kijk je gewoon even en doe je weer mee als je mee wilt doen!'

Vervolgens deed ze bijna alles in de les mee :-)

Zo zie je maar hoe krachtig het is als je kan meebewegen met wat er is.

(Karin)

Ik was bij een bijeenkomst waarbij deelnemers zichzelf 'dinosaurussen' noemde als het om het volgen van nieuwe ontwikkelingen gaat. "We moeten niet denken dat wij het weten". 

Iemand kwam met het idee om een 'afdeling voelspriet' in te richten. Met jonge, frisse mensen die de nieuwste trends kunnen signaleren en doorvertellen aan de dino's. Eén van de dinosaurussen in de zaal voelde zich gepasseerd en zei dat hij ook heus wel nieuwe dingen gebruikt. "Zou 'voelspriet' niet beter een competentie moeten zijn voor alle collega's?" was zijn suggestie.

Mijn ervaring is dat leeftijd niet per se beperkend hoeft te zijn voor de manier waarop je tegen nieuwe ontwikkelingen aankijkt. Of dat je bereid bent om je traditionele patronen aan te passen. Het heeft met veel meer factoren te maken dan leeftijd.

Ik denk ook, dat het niet helpt om jezelf al meteen het label 'dinosaurus' te geven. Daarmee geef je jezelf een excuus om vooral niet meer aan te sluiten op wat er om je heen gebeurt. Ik vind het leuk om die dino's te kietelen en kijken of ze tóch niet voorzichtig twee voelsprietjes kunnen laten groeien? 

(Elco)

Jezelf ontregelen: je kan er lang over kletsen en veel van vinden. Wij denken dat je er het beste achter komt door het gewoon te doen. Te proberen. Je kop te stoten en door te gaan. Dus: aan de slag! 

Wijzelf zijn ons er steeds bewuster van dat alles een keuze is. Vaak doen we dingen omdat we dat zo doen. Omdat het logisch is of omdat iedereen het zo doet. Dan denken we er niet meer over na en doen het gewoon. De kunst van het ontregelen is om op onverwachte momenten de vraag te stellen: waarom doen we het eigenlijk? 

Zo kochten we vorige maand bijna een nieuwe auto, 'gewoon' omdat de vorige versleten was. En daardoor te duur werd. Maar ook omdat bijna alle buren een auto voor de deur hebben staan. Wij stelden ons opeens de vraag: waarom? Daarover meer in een volgende blog.

Kortom: dingen doen of juist niet doen. Dat kan ontregelend zijn, omdat het niet is wat je in eerste instantie automatisch zou doen. Vanaf dat moment begint je experiment en ga je ervaren wat de gevolgen van je afwijkende keuze zijn. En dat is een spannende ervaring met pieken en dalen! Vallen en opstaan. Net als het echte leven! :-) 

(Elco)